Jak poinformował prof. Krzysztof Migała z Zakładu Klimatologii i Ochrony Atmosfery Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, w trakcie trzydniowej konferencji szeroko dyskutowano nad oszacowaniem wzrostu poziomu morza z powodu topnienia lodowców. - Na podstawie aktualnych badań w prognozach do końca stulecia raczej można mówić o wzroście nie większym niż 50-70 cm i być spokojnym, że lądolód grenlandzki nie stopi się - wyjaśnił profesor.
Naukowiec poinformował również, że w trakcie dyskusji panelowych naukowcy zwracali uwagę na ciągłą potrzebę weryfikacji danych pozyskiwanych podczas badań lodowców. - Zwłaszcza że coraz większa ilość danych uzyskiwana jest na podstawie pomiarów satelitarnych. Szczególną uwagę zwrócono na rolę lodowców schodzących do morza i na ubytek masy lodu z powodu procesu dzielenia się lodowców. Mechanizmy fizyczne, które sterują tymi zjawiskami nie do końca są rozpoznane - tłumaczył naukowiec. W konferencji w Zieleńcu wzięło udział blisko 60 glacjologów z Europy, Stanów Zjednoczonych i Azji. Tym razem doroczne, prestiżowe spotkanie zorganizowały Uniwersytety Wrocławski i Śląski oraz Instytut Geofizyki PAN i Komitet Badań Polarnych PAN. Konferencja była firmowana przez Międzynarodowy Komitet Badań Arktyki.
W trakcie spotkania naukowcy wysłuchali ponad 25 referatów w sesjach plenarnych. Wzięli również udział w sesji specjalnej poświęconej lodowcom spływającym bezpośredni do morza. W badaniach tych ostatnich specjalizują się polscy naukowcy.Początki polskich badań lodowców sięgają końca XIX w. i wiążą się z arktyczną ekspedycją Henryka Arctowskiego i Antoniego B. Dobrowolskiego na statku "Belgica". Dziś polscy naukowcy prowadzą badania w dwóch stacjach polarnych. Na Spitsbergenie, w pobliżu Polskiej Stacji Polarnej im. S. Siedleckiego, od wielu lat prowadzone są badania na Lodowcu Hansa, a uzyskane wyniki znajdują uznanie w światowej nauce. Drugą całoroczną placówką jest Stacja im. Henryka Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego u wybrzeży Antarktydy.
eb, pap